.
Poem of Ingmar Heytze recited by himself
(november 2001)
OPGEGROEID IN GROOTSE VRIJHEID
Opgegroeid in grootse vrijheid
die niet zelf bevochten werd,
onnozel, vanzelfsprekend,
alsof nooit een volk werd uitgeroeid-
zo dom mag deze dag niet zijn.
Er staat een vleugel op een plein
met nagelhouten toetsen
onder lijkdoek, wit en bruin.
De stilte hamert een refrein.
Zo stil mag deze dag niet zijn.
Zittend voor een sprekend venster
kijken hoe de wereld brandt,
wolkenkrabbers en woestijnen
als katernen in een krant-
zwarter kon een dag niet zijn.
Wie neemt geen genoegen
met een wereld die wordt uitgeveegd?
Wie gelooft door alles heen
in liefde die een antwoord geeft,
alsof tussen verre sterren
iemand onze aarde ziet
en zich niet afwendt van haar pijn
maar zegt dat we vergeven zijn?
Met of zonder kracht van boven,
wars van oorlog en gemis,
dwars door alles heen geloven
in liefde die een antwoord is.
No comments:
Post a Comment